jouw stiel ongeëvenaard
jouw stiel ongeëvenaard
ik zag je ogen dwalen, zomaar
nergens heen - verhult achter
schermen van tranengrijs
is de schaduw jouw zijde die je
treden zet
ik voelde je blikken, zomaar
op mij gericht – waarbij mijn
gedachten naar de hemel
lonkten en nét als de zon
tussen de wolken verdwenen
jouw stiel ongeëvenaard en
als symbool waarvan de specht
je naam hakt in die boom is
de stam reeds door eeuwigheid doorklieft
reeds lange tijd geworteld
nog weinige jaarringen geteld
weet ik van de kwetsbaarheid
van takken die zijn geveld
duo
Reacties op dit gedicht
| Fata Morgana: | Zondag, mei 21, 2006 21:47 |
| Prachtig duo zijn jullie toch, knuf voor beiden Fata. | |
| Jan van Dord: | Zondag, mei 21, 2006 20:55 |
| Weer mooi !!! jan |
|
| mums: | Zondag, mei 21, 2006 20:45 |
| prachtig, een geweldig duo .vind die derde strofe zo mooi. liefs mums |
|
| hiljaa: | Zondag, mei 21, 2006 19:33 |
| dit doen ze eeuwig en een dzag lang!! prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Zondag, mei 21, 2006 19:23 |
| genietbaar mooi groet/klaes |
|
| Cheeke: | Zondag, mei 21, 2006 17:41 |
| Prachtig... Wat heb ik het hier toch gemist... En L!@, bedankt voor je kaartje toen ik in het ziekenhuis was. Liefs, Cheeke |
|
| _Zonneschijn_: | Zondag, mei 21, 2006 16:25 |
| Schitterend duo weer! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: L!@ @ Elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||