Eenzaam en alleen
Eenzaam en alleen,
mijn liefste waar ben jij heen?
Je bent zomaar gegaan,
en liet mij hier staan.
Wat moet ik nou zonder jou,
je weet toch dat ik van je houd!
Heb je mij toch verlaten voor hem,
terwijl je hem niet eens kent?
Die onmetelijke pijn die ik nu voel,
ik heb niet eens meer een doel.
Zal die nog ooit verdwijnen,
wie zal het zeggen?
mijn liefste waar ben jij heen?
Je bent zomaar gegaan,
en liet mij hier staan.
Wat moet ik nou zonder jou,
je weet toch dat ik van je houd!
Heb je mij toch verlaten voor hem,
terwijl je hem niet eens kent?
Die onmetelijke pijn die ik nu voel,
ik heb niet eens meer een doel.
Zal die nog ooit verdwijnen,
wie zal het zeggen?
Reacties op dit gedicht
| Daan: | Dinsdag, juli 03, 2001 13:58 |
| pijnlijke herkenning... | |
| leo kranenburg: | Maandag, april 09, 2001 09:47 |
| ik voel het verdiret gewoon nu ook zelf, schitterend verwoord dat gevoel van "zonder jou" heel veel sterkte lieverd. -x- Leo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nova | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||