vuur
Woorden verscheuren een laatste hoop
Ogen worden wazig door het vuur van de angst
Water probeert het branden te doven
Het vlammetje wordt smeulend as
Tot een zuchtje wind nieuw leven geeft
Maar het ander ontneemt…
-x-
Reacties op dit gedicht
| jeske: | Maandag, december 24, 2001 14:51 |
| wat hier staat is de waarheid, maar we moeten erover heen, net als rx, ik jij en alle andere, ik weet hoe het is met enorme schulgevoelens te leven |
|
| ploempje: | Maandag, december 03, 2001 23:23 |
| ... ben der stilletjes van geworden... mooi... maar tegelijk ook zo confronterend... | |
Over dit gedicht
| Auteur: insomnia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2001 | ||
| Thema's: | ||