voeten slenterden langs zee
navelstarend in het niets
de streng in doorstroom afgekneld
gelaten meedroeg met getij
wind mijn haren kamden
met horten en stoten gepunt
steels gedachten peurden
meedrijvend op de golven
recht door zee mengden
zilt met zilt in sporen
achtergelaten met indruk
van stappen in het leven
stil berusten adem gaf
in omarmen en toch loslaten
klein gelijk een zandkorrel
echter meer dan geen
| arie: | Dinsdag, mei 23, 2006 16:52 |
| soms is het leven onrechtvaardig qua gevoel soms is het net even teveel.. dan brengt de natuur (zee) weer overzicht en rust.. en kun je de dingen weer loslaten.. sterkte, arie |
|
| hiljaa: | Maandag, mei 22, 2006 16:02 |
| en wat een tittel! knufliefs--hiljaa-- |
|
| lachebekje1988: | Maandag, mei 22, 2006 11:51 |
| Een heel goed pakkend gedicht! LIefs, |
|
| sunset: | Maandag, mei 22, 2006 11:05 |
| Zo voelbaar rakend zacht neergezet. Wat een prachtigmooie poëtische verwoording weer van jou Maria. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| switi lobi: | Maandag, mei 22, 2006 09:05 |
| Ik hou je alleen maar stilletjes vast.......meer gevoeld dan gelezen lieverd, ik geef je allebei mijn schouders en een dikke, dikke knuf.... Liefsliefs, switi lobi |
|
| tulpje: | Maandag, mei 22, 2006 02:53 |
| heel mooi verwoord liefs en knuffs tulpje |
|
| Fata Morgana: | Maandag, mei 22, 2006 00:39 |
| Lieve Maria dit heb je zo prachtig verwoordt, heb achter elk woord de zin gehoord, zeker na jouw mailtje, jij bent nu eb en ook de vloed, vasthoudend in wat je loslaten moet, warme warme omhelzing, begrijp je gedachtengang zo goed, fijn dat je me zo spontaan hebt geschreven, had willen reageren maar kwam van alles tussendoor, snelle zoen, zal van de week rustig een antwoordmailtje doen, Fata. | |
| m@rcel: | Maandag, mei 22, 2006 00:04 |
| schitterbaar mooi Slaap lekker m@rcel |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||