HET OUDE ECHTPAAR
HET OUDE ECHTPAAR
Het oude echtpaar in het park op de bank,
warme sokken, dikke jas en dicht bij elkaar,
zijn linkerhand in haar rechter, een gebaar
van onsterfelijke tederheid en eeuwige dank.
Ze kijken beiden om zich heen, naar bomen
die in herfstboeket hun bladeren verliezen,
hun warme adem kleurt de lucht, het vriezen
en een strenge nieuwe winter is gekomen.
Stram van jaren gaat hij moeizaam staan
en helpt daarna zijn kleine vrouw, ze lacht
hem toe en zegt met diepe zucht heel zacht:
laten we nog een klein eindje verder gaan!
Het oude echtpaar in het park op de bank,
warme sokken, dikke jas en dicht bij elkaar,
zijn linkerhand in haar rechter, een gebaar
van onsterfelijke tederheid en eeuwige dank.
Ze kijken beiden om zich heen, naar bomen
die in herfstboeket hun bladeren verliezen,
hun warme adem kleurt de lucht, het vriezen
en een strenge nieuwe winter is gekomen.
Stram van jaren gaat hij moeizaam staan
en helpt daarna zijn kleine vrouw, ze lacht
hem toe en zegt met diepe zucht heel zacht:
laten we nog een klein eindje verder gaan!
Reacties op dit gedicht
| Sammy: | Woensdag, december 05, 2001 10:46 |
| Echt mooi geschreven, en mooi aan elkaar gerijmd. Ik zie het zo voor me. Groetjes. |
|
| Hans Winter: | Woensdag, december 05, 2001 02:29 |
| Laten we ze in ere houden, om te beginnen door dit gedicht aandachtig te lezen. En vervolgens door een groet, als waren het goede bekenden. |
|
| Sheena: | Dinsdag, december 04, 2001 21:06 |
| Wauw, zo wil ik ook graag oud worden .... Sheena |
|
| Huting: | Dinsdag, december 04, 2001 16:55 |
| Ik zie hier zo mijn schoonouders stappen van 88 en 90 jaar. Heel mooi Rudi Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudi J.P. Lejaeghere | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2001 | ||
| Thema's: | ||