Lusteloos
en levensmoe
het slechte weer weerhoudt me
van opstaan
geen zin in deze dag
soms anders
vaak hetzelfde
geen doel
en ook geen macht

Energie verdwenen
enthousiasme ook al zoek
geen reden om te leven
op deze lege dag
wachten maar op morgen
misschien is het dan anders
misschien dat ik dan lach

Doelloos toch weer opstaan
liggen heeft geen rust
minder nog dan zwerven
vluchtend van de wolken
gekomen zonder reden
want alles is toch goed

Alle reden om te leven
helaas voelt het zo nu niet
geen puf om nu te vechten
machteloos maar toezien
hoe het weer weer is veranderd
gekomen uit het niets

Wachten op het weggaan
het weggaan van de bui
kijkend naar de regen
weten
wolken gaan voorbij
maar onderussen stilstaan
stilstaan door de pijn

Proberen te begrijpen
ook al kan dat niet
de zon weer te doen schijnen
niet te willen wachten
op het verstrijken van de tijd
maar baten doet het niet

Alles onder controle
een leven vol en vrij
geen reden om te vallen
leven is zo fijn
dan een plaatselijke depressie
die stopt pal boven mij

Geen zin om nog te vechten
verlies toch elke keer
want God beheerst het weer
ik wacht dus maar geduldig
tot de zon weer schijnt
ik verder kan
de pijn verdwijnt