Filodoof
Geduldig wacht de keikop
naast de hoge populier.
Regen. De bodem zinkt
bij zijn blijven. Moedeloos
stil volgt zijn voet
het spoor der plassen.
Onwrikbaar lijkt hij
in gedachten verzonken
en schijnt de tijd
te willen tarten.
De druppels spatten op,
glijden af, de kale
kop drukkend, verder
het diepe duister in.
Geduldig groeit de populier
naast de kleine kleikop.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, mei 31, 2006 13:39 |
| mooi beschreven groetjes Dirk |
|
| moongirl1982: | Dinsdag, mei 23, 2006 15:44 |
| mooi hoe het geduldig groeit, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Degon Valk | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||