verboden vrucht
verboden vrucht
Stiekem door de stille gangen
Met blauwe tenen,
rode wangen.
Zoeken naar de geheime deur
waar hij zich schuilhoudt
en moederziel moet wezen.
Voor de liefde wil hij
wel wat vrezen.
En als zij hem gevonden acht,
zal niemand hen nog vinden.
Een non en pater in de nacht
Gods liefde aan ’t verslinden.
Zoals Eva bijt
en iedereen vlucht.
Zo is hij haar
verboden vrucht
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, mei 23, 2006 09:45 |
| Dit vind ik heel mooi [en bijzonder (h)eerlijk suggestief ;=)]. Liefs en fijne dag, sunset |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 23, 2006 09:42 |
| Geweldig gedaan; Het is doodjammer dat ''het geloof'' dat zoveel liefde verkondigd liefde verbiedt....toevallig door mensen bedacht? ;-) Liefsliefs....switi lobi |
|
| DrieGeetjes: | Dinsdag, mei 23, 2006 00:46 |
| :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: marre mie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||