Mistig zie
Hij zit voor een tafel,
daarop een grote klok.
Iedere seconde doet
een wijzer tok.
Opdat de tijd,
die steeds verder glijdt,
niet zomaar vertikken kan.
heeft hij ze zo laten construeren.
Niet om ze te laten stoppen dan,
maar hij vertikt het, het tikken te accepteren.
Hij volgt de draaing,
die de wijzer maakt.
Elk facet van z'n leven,
dat hij heeft meegemaakt.
Omdat nu nog,
de herinneringen toch,
visueel zichtbaar zijn en genietbaar.
Hij rookt een sigaret en blaast de rook,
over de wekker heen, om te zeggen maar.
Wat er nu nadien gaat komen blijft een spook.
daarop een grote klok.
Iedere seconde doet
een wijzer tok.
Opdat de tijd,
die steeds verder glijdt,
niet zomaar vertikken kan.
heeft hij ze zo laten construeren.
Niet om ze te laten stoppen dan,
maar hij vertikt het, het tikken te accepteren.
Hij volgt de draaing,
die de wijzer maakt.
Elk facet van z'n leven,
dat hij heeft meegemaakt.
Omdat nu nog,
de herinneringen toch,
visueel zichtbaar zijn en genietbaar.
Hij rookt een sigaret en blaast de rook,
over de wekker heen, om te zeggen maar.
Wat er nu nadien gaat komen blijft een spook.
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, mei 23, 2006 12:01 |
| top (tic!) | |
| switi lobi: | Dinsdag, mei 23, 2006 09:56 |
| Ja, dat vind ik ook sunset, ''t is bijzonder...... Liefsliefs, switi lobi |
|
| sunset: | Dinsdag, mei 23, 2006 09:04 |
| Apart beeldend dit. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||