altijd
de donder rolt
door de donkere nacht
als je wist
hoe ik naar je smacht
mijn hart is bang
voor de toekomst
en wat er komen gaat
bang .........
dat je me ooit verlaat
je arm opeens om me heen
je trekt me tegen je aan
je stem zachtjes in mijn oor
fluisterd dat je van me houdt
en me nooit alleen laat
door de donkere nacht
als je wist
hoe ik naar je smacht
mijn hart is bang
voor de toekomst
en wat er komen gaat
bang .........
dat je me ooit verlaat
je arm opeens om me heen
je trekt me tegen je aan
je stem zachtjes in mijn oor
fluisterd dat je van me houdt
en me nooit alleen laat
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, mei 23, 2006 08:50 |
| Liefde is inderdaad ook prettige martelende onzekerheid en twijfel. In het denken. maar nooit in het voel. Treffend verwoord en neergezet. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonbeam | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||