Ik heb er moeite mee
Ik heb er maar moeite mee
Alleen heb jij het niet in de gaten
Ik ben bang
Bang dat je me nu al gaat verlaten
Maar ik weet het niet
Je maakt me blij als je me beld
En donderdag zie ik je weer
Maar diep in mijn hart doet het zeer
Want ik verlang wel eens naar meer
Nu kan ik je niet knuffelen
Niet met je praten
En niet met je zoenen
Weer die angst dat je me gaat verlaten
Gelukkig heb jij niks in de gaten
Reacties op dit gedicht
| *jessica*: | Dinsdag, mei 23, 2006 17:17 |
| je mist dan iets he.... | |
| anne(17): | Dinsdag, mei 23, 2006 13:02 |
| Mooi geschreven en het is alsof je mijn gevoelens hebt beschreven.. Sterkte Liefs anne |
|
| sunset: | Dinsdag, mei 23, 2006 12:34 |
| Herkenbaar deze verwoorde gevoelens. Liefs en knuf, sunset PS: Tip (Als ik mag) - ... als je me belT - |
|
| bolletjebolt: | Dinsdag, mei 23, 2006 12:06 |
| onzekerheid is niet fijn ... maar houden van wel | |
| Nemesis: | Dinsdag, mei 23, 2006 11:49 |
Tweede persoon enkelvoud is stam+t. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Emms* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||