De kluizenaar
* De kluizenaar *
Gesloten...,verstopt en in zijn angst gevangen...
Bang,om de gedaante toe te geven...
Rond dwalende verlangen...
Minwaardig en afgezonderd,zal hij oneindig naar z'n vertrouwen moeten streven...
Hij had geen naam, noch belangen...
Hij was vergeten........
Eenzaamheid, waren de overgebleven drangen...
Geen "lust", geen "zin", "wil" of één "must".
En in z'n geheel afgezien van alle menselijke verlangen...
In de tijden had hij het geaccepteerd, genomen, geplaatst en liet het in de vréde gerust...
De haat was geleerd...,
hij deed dromen...
en had 't vervolgens terug gekaatst...
Hij had genoeg geleden....
en liet het tot in z'n berust...
Hij was tot ver in z'n gedachten verloren.....
Pijnlijk... en tevens zwaar...
"Het gesloten leven van de kluizenaar"
Gesloten...,verstopt en in zijn angst gevangen...
Bang,om de gedaante toe te geven...
Rond dwalende verlangen...
Minwaardig en afgezonderd,zal hij oneindig naar z'n vertrouwen moeten streven...
Hij had geen naam, noch belangen...
Hij was vergeten........
Eenzaamheid, waren de overgebleven drangen...
Geen "lust", geen "zin", "wil" of één "must".
En in z'n geheel afgezien van alle menselijke verlangen...
In de tijden had hij het geaccepteerd, genomen, geplaatst en liet het in de vréde gerust...
De haat was geleerd...,
hij deed dromen...
en had 't vervolgens terug gekaatst...
Hij had genoeg geleden....
en liet het tot in z'n berust...
Hij was tot ver in z'n gedachten verloren.....
Pijnlijk... en tevens zwaar...
"Het gesloten leven van de kluizenaar"
Reacties op dit gedicht
| marisje...: | Zaterdag, mei 27, 2006 20:29 |
| je wordt en bent alleen een kluizenaar als je het er zelf naar maakt. en als je het zelf toestaat. je weet dat je zo reageert op dat moment, maar niet waarom, en toch doe je het. denk goed na, niet alleen het bewustzijn is belangrijk |
|
| Maikel B: | Woensdag, mei 24, 2006 06:26 |
| een kluizenaar leeft in een kluis, daar woont heel heel alleen en kuis. Gekweld droeg hij zijn kruis,er was toen nog geen beeldbuis, maar toch voelde hij zich thuis. Hij had de mensen niet gehaat, hoewel het hem kon hinderen als in het weekend de mensen uit de omliggende streek hem kwamen bekijken als het geile aapje in de dierentuin. De kluizenaar, had staat en nog maar weinig haar. Toch kwamen de mensen van verre om hem persoon;ijk advies te vragen, en voorspraak. |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 23, 2006 23:31 |
| leef je alleen, zo los als je kan van verlangen, van voor elk gezicht, wat zal je richten, is er iets liefs te leren in het eerste “er zij licht”. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||