titelloos
Het zijn harde woorden.
Bijt er een stuk af;
-misschien zijn ze eetbaar-
ze vallen om
in een eindeloze herhaling.
Hang ze in de kerstboom;
ze glimmen niet
hoe mooi je ze ook had voorgesteld.
Snoer ze de mond;
ze zwijgen
totdat de boei verdwenen is.
Glimlach niet naar hen,
-ze zijn opvliegend-
ze vallen aan
totdat ook jij hard geworden bent.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Rosalena ignota | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||