Je ogen spreken
Mijn paard, Bucephalus staat tegenover me,
hij kijkt me aan met zijn heldere ogen,
zo helder als wit glas.
Zijn ogen spreken boekdelen,
hij hoeft me niets te zeggen,
ik lees zijn ogen, die zeggen genoeg.
Ze vertellen me van het verdriet,
of de blijdschap, de woede,
die mijn Bucephalus beleefd.
Na een flits van oogkontakt,
begrijp ik al wat hij bedoeld,
ik lees alleen zijn ogen,
ze spreken voor hem.
Je hoeft niets te zeggen Bucephalus,
ik lees je heldere ogen,
je hoeft niets te zeggen
want ik lees je ogen...
hij kijkt me aan met zijn heldere ogen,
zo helder als wit glas.
Zijn ogen spreken boekdelen,
hij hoeft me niets te zeggen,
ik lees zijn ogen, die zeggen genoeg.
Ze vertellen me van het verdriet,
of de blijdschap, de woede,
die mijn Bucephalus beleefd.
Na een flits van oogkontakt,
begrijp ik al wat hij bedoeld,
ik lees alleen zijn ogen,
ze spreken voor hem.
Je hoeft niets te zeggen Bucephalus,
ik lees je heldere ogen,
je hoeft niets te zeggen
want ik lees je ogen...
Reacties op dit gedicht
| star*: | Woensdag, mei 24, 2006 21:43 |
| lieve dochter, al vanaf je 9de schrijf je gedichten en ik vind het super. ben enorm trots op je grote fantasie en inzicht. Ik hou van je xxx mama star* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MysticGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||