Het is moelijk,
Om de waarheid onder ogen te zien.
Moeilijk,
Om te zien hoe gek je bent op haar.
Moeilijk,
Om te bevatten dat ik écht niks meer voor je beteken.
Je zei vandaag dat je me lief vindt,
Vond je het niet raar dat ik daar van schrok?
Ik geloof het niet,
Zoals in mijn vorige gedicht; je woorden zijn leeg.
Pas als je weer normaal bent,
En meent, onthoudt wat je zegt,
Kan ik je geloven.
Je bent blind,
Blind voor iedere subtiele hint.