gevangen in jouw hart uitdaging van
en beleef het ene magische avontuur na het andere
en soms verspil ik dagen met oeverloos staren naar wat is geweest
als ik even ontwaak uit mijn vlucht
bedenk ik me,
kon jij maar even mij zijn...
voelen waar je me doorheen sleurt
en wat je met me doet als je zegt
dat je niet genoeg om me geeft...
en telkens weer na al die gedachtes verdwijn ik;
ik vervaag tot ik niets meer ben,
niets dan een stiekeme schaduuw
en in mijn wereldje droom ik...
over prinsen op witte paarden en vuurwerk en madeliefjes
kon ik maar, al was het maar heel even
gevangen zijn in jouw hart;
dan en enkel dan zou je even mij zijn
Reacties op dit gedicht
| _Zonneschijn_: | Vrijdag, mei 26, 2006 13:42 |
| Schitterend! Liefs |
|
| .rose: | Vrijdag, mei 26, 2006 11:32 |
| heerlijk, heerlijk, heerlijk dit. Wauw! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||