het is stil....
Niets meer te zeggen,
geen woorden meer
niets meer uit te leggen
Staren naar het donker
tasten in het niet,
soms een traantje laten
een traantje van verdriet
geen doel meer voor ogen
niets meer om naar toe te leven
de eenzaamheid trekt zich naar jou toe,
je hebt de hoop al op gegeven
Nog even denk je terug
maar al snel voel je weer die pijn
lange tijd heb je je verscholen
maar dit had nooit zo moeten zijn
Weer is het stil
je hebt niets meer om te zeggen
woorden weet je al lang niet meer
je zal je erbij neer moeten leggen