ik zit in de klas te gluren naar jou,
hopend dat niemand het ziet.
als ik zei: ik hou van jou,
intereseerd je dat geen biet.
je bent een van die kleingeestige schapen
die inhoudsloos blaten, zo verwaand!
waarom kan ik dan nooit slapen?
en is deze liefde zo diepgaand?
waarom heb jij het lef? waarom hou ik van jou?
ik haat je maar ik ben verliefd tegelijk.
als ik je zie denk ik: Wauw,..
maar die schoenen zijn afgrijselijk.
je bent een schat vanbuiten en een monster vanbinnen,
maar wat is belangrijker? en wat overstemt het andere?
maar hoe tha fuck kan ik je voor mezelf winnen?
en zou ik je dan niet kunnen veranderen?
ooit zal ik het durven vertellen,
je bent mijn geheim zonder dat je het weet,
tot dan heb ik hoop, om mezelf mee te kwellen.
als je maar weet dat ik je nooit vergeet.
_je staat in mijn ziel geschreven_