Liefde op afstand
Liefde op afstand
Een hand steunde steeds mijn hoofd
de andere lag moedeloos op schoot
Al het denken had telkens tijd geroofd
terwijl het nog geen oplossing bood
Mijn benen droegen mij deze keer
naar de donkere, zwarte nacht
een grauwe, benauwde duistere sfeer
had mij volkomen in zijn macht
Nu zat ik hier, keek om mij heen
alles was donker, een enkele ster
liet mij niet helemaal alleen
maar die ster, was zo erg ver
Toch bleef die ster mijn aandacht vragen
Die ster, was anders dan voorheen
Ineens begon mij iets te dagen
waardoor er een glimlach verscheen
Die ster was ver
net zoals jij
Jij, stralende ster
en meisje van mij
Die ster zie ik niet altijd schijnen
toch weet ik dat hij er zal zijn
Zo zal ook jij, nooit verdwijnen
en er zijn, in vreugde en pijn
Reacties op dit gedicht
| poetrygirl: | Zaterdag, april 14, 2007 09:14 |
| Erg mooi, ik begrijp wat je bedoelt.. Mijn vriend woont in Singapore.. | |
| Eagle: | Woensdag, juni 28, 2006 19:30 |
| In één woord geweldig. Ik sluit me aan bij de rest. Liefde kent geen grenzen Liefs XX, Eagle |
|
| Amon: | Donderdag, juni 15, 2006 11:06 |
| prachtig!! | |
| xavion: | Zondag, juni 11, 2006 21:03 |
| liefde kent geen grenzen... ;) |
|
| --LOvE--Me--: | Zondag, mei 28, 2006 20:57 |
| liefde op afstand.. zucht.. kan moeilijk zijn als je ''je ster'' niet ziet.. | |
| m@rcel: | Zaterdag, mei 27, 2006 18:19 |
| heel,heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melanie de K. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||