Hoop?
Hier sta ik dan
Eenzaam en alleen.
Niemand die me troosten zal,
Niemand die me troosten kan.
Een traan valt neer
Voor de zoveelste keer.
Mijn kijk wordt eindeloos
Naar een pad vol duisternis
Ik wil gaan vluchten
En mijn problemen verlaten.
zodat niets nog lijkt
waarom ik dit leven begin te haten
Het leven wordt dan een droom zo klein
De mensen vergeven
En leren leven
Dat dit leven geen droom kan zijn!
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Dinsdag, juni 06, 2006 14:50 |
| Hoopvol mooi verwoord en geschreven Ben zo eens even door jou gedichten wezen wandelen, maar ik moet zeggen jij schrijft ontzettend mooi Ga zo door!! P.s thanks voor al jou lieve en mooie reacties Liefs m@rcel |
|
| RiotGirl888: | Woensdag, mei 31, 2006 20:08 |
| Heel erg mooi gedicht!! Ik wilde je ook nog even bedanken voor je reacties op mijn gedichten. Heel lief, en ik ga nu nog niet weg.. liefs, x! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: just_jojo | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||