de gemiste kans
gister in het donker,
gezellig met elkaar,
je zwoele blik, je gepraat...
en nog steeds,
nog steeds durfde ik niet ...
o mijn god wat ben ik dom
dat denk ik teminste
de gemiste kans,
de enige keer dat het echt serieus kon.
en ik heb het misgelopen.
zomaar weg laten glippen
ik weet zoveel van je,
loop al het hele jaar achter je aan.
gister was de kans
en ik heb m gewoon laten lopen...
zal jij het ooit weten,
ooit weten van mij
ik hou van jou...
en ik weet;
jij waarschijnlijk niet van mij...
maar ik moet het weten...
anders breekt mn hart toch wel,
ik moet het weten ...
ik hou zoveel van jou...
en ik wou dat je het door had...
dan hoefde ik zelf niets te vertellen...
ik denk aan jou...
jij niet aan mij...
Reacties op dit gedicht
| *evitje*: | Zaterdag, mei 27, 2006 22:14 |
| ook herkenbaar...:) thx voor de reactie:) |
|
| lolo: | Zaterdag, mei 27, 2006 22:08 |
| Wat een gedoe is dat toch ? Ik zit in hetzelfde geval nu=) Denk er neit te veel over na, en laat het afhangen van de situatie=) Ben ik ook nog steeds aan het doen! Móói geschreven en nog bedankt voor je reactie! xxx |
|
| Lotte*: | Zaterdag, mei 27, 2006 21:34 |
| ja ik begrijp ook wat jij bedoeld:):P toevallug... groetjuhs lotte |
|
| Zana : | Zaterdag, mei 27, 2006 21:31 |
| kzocht es nen schrijver die zichzelf krullebol noemt en ja die zit er waarachtjes ook in weet ge als ik verliefd ben op iemand in school dan gebaar ik ook van niet(net gelijk gij) mssn ga''k later wel es reageren das juust zo spannend of niet?(gezever) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: krullebol | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||