naar gister
zonder een woord
vertrek ik naar gister
daar lijkt het nog licht
en vooral ongestoord
o, ik ga maar even
wees niet ongerust
ben bedreven in het
dromen in zijn achteruit
soms is het een must:
het opgraven van een
verborgen buit
natuurlijk kan de plek
niet worden gevonden
waar het eerder
werd begraven
een liefdevolle wens
op een perkamente oorkonde
is in mijn grijze massa
een verdwaalde vlek
zwervend door een
mistige ochtendstonde
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||