Een hechte vriendschap hadden we,
Opgebouwd over lange tijd.
Begonnen als vage bekenden
En dit langzaam maar zeker uitgebreid.
Elke dag hadden we contact,
We bespraken allerlei zaken,
En als de een wat bijzonders beleefde,
Schreeuwde de ander het van de daken.
Als jij gekwetst raakte, pijn had
Deed het bij mij net zo veel zeer.
Als jij vrolijk en gelukkig was,
Was ik het zelfs nog meer.
Toen veranderde er iets,
Iets waar niemand op kon rekenen,
In de loop van de tijd,
Zijn we meer voor elkaar gaan betekenen.
Langzaam maar zeker,
Werd onze band steeds hechter
Vriendschap werd verliefdheid
En een relatie leek steeds echter.
Een relatie met mijn beste maatje,
Met mijn beste vriendin,
Dit was een perfecte situatie
Een wens die in vervulling ging.
Ongepland, maar niet ongewenst
Stortten we ons op dit avontuur.
Maar deze stormvloed van emoties
Bleek aan het eind heel erg duur.
De eerlijkheid was verdwenen
Om de ander geen pijn te doen
En de openheid tegenover elkaar
Was lang niet meer hetzelfde als toen.
Langzaam maar zeker,
Werd onze band steeds slechter
Verliefdheid werd vijandigheid
En een breuk leek steeds echter.
Uiteindelijk zagen we beiden in
Dat we zo niet verder konden gaan
En dat we om gelukkig te worden
Weer op eigen benen moesten staan.
Nu kijk ik erop terug,
En heb ik heel veel spijt.
Niet om de verbroken relatie,
Maar ik ben mijn beste maatje kwijt.