Kom
Praat
met me
zo hard je kan
schreeuw het uit
maak me bang
Terg
mijn ziel
tot aan de rand
van mijn
afstandelijk verstand
Schudt
me verloren
de stoom
uit mijn oren
Kom
dichtbij
mijn lijf
wat tart
het lot
van mijn
gesloten hart
met me
zo hard je kan
schreeuw het uit
maak me bang
Terg
mijn ziel
tot aan de rand
van mijn
afstandelijk verstand
Schudt
me verloren
de stoom
uit mijn oren
Kom
dichtbij
mijn lijf
wat tart
het lot
van mijn
gesloten hart
Reacties op dit gedicht
| appeltje: | Zondag, mei 28, 2006 21:13 |
| laat je hart open, laat diegene in, maar geef het niet weg, hou je hart voor jezelf en waak erover.. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TransSilvania | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||