vergeefs de tijd
al tijden niet meer aan jou gedacht
kwam jij onverwachts tot leven
een samenloop van toeval en wat
waar geen verklaring voor was
de pijn kwam in kilo´s tegelijk
zelfs jouw foto hielp niet meer
in het lijstje op het bureau gezet
met jouw parfum bespoten
dit belachelijk ritueel hielp
in zijn onbeduidendheid
je was er nog als flardje mist
ik kon er wel weer tegen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, mei 29, 2006 10:04 |
| Herkenbare verdrietig herinnerende verwoording. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| Mathilde: | Maandag, mei 29, 2006 06:28 |
ondanks de zelfspot zo fragiel... heerlijk! liefs, mathilde |
|
| m@rcel: | Maandag, mei 29, 2006 00:54 |
| prachtig geschreven heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Jeffry: | Maandag, mei 29, 2006 00:28 |
| heerlijk om dit te lezen... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||