geen titel..
Je leeft om dood te kunnen gaan,
wat voor zin heeft het dan om te bestaan??
En wat als het je teveel wordt,
het leven duurt eigenlijk al zo kort.
Kan je er zomaar zelf een einde aan maken,
zal je dan geen mensen raken.
Dat zal eigenlijk wel niet,
er is tog niemand die zoiets merkt of ziet.
Je word eerst opgegeven als vermist,
en daarna uit iedereens geheugen gewist.
Helaas zou ik zoiets alleen maar durven in me dromen,
je weet wat je ook doe,niemand zal er ooit achter komen.
Maar dit alles is maar een gedachte,
zal het uiteindelijk anders kunnen zijn dan je verwachte.
Dan kan je niks meer,
want tja jij bestaat niet meer...
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Donderdag, december 06, 2001 13:17 |
| Het enige dat je hebt is het leven. In de dood heb je niks. Het doet er niet toe of je herinnerd wordt, ergens in voortbestaat. Wat telt, is dat je NU gekend en herkend wordt. Daar is veel aan te doen. Dit gedicht schrijven is een begin, Suppie! | |
Over dit gedicht
| Auteur: anoniem1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2001 | ||
| Thema's: | ||