Elke dag
Elke dag
Ga ik naar buiten
En spring op me fiets met een lach
Hoor de vogels fluiten
De zon schijnt
Tot dat ik weer met jou praat
De zon verdwijnt
Als ik vraag hoe het met je gaat
Het gaat niet goed
Elke dag wordt het leven je moeilijker gemaakt
Weet je wel hoe zeer dat doet
Dat dit mij zo ongelooflijk raakt
Jij bent één van de velen
Mishandeld door je ouders
Het kan je ouders niets schelen
Maar ik heb twee schouders
Één om op uit te huilen
Één om bij te schuilen
Al ben je nog zo oud
Je wordt elke dag kleiner gemaakt
Dat je uiteindelijk niemand meer vertrouwd
Dat je hulp zoekt maar te bang bent en toch maar weer afhaakt
De uren van de dag
Je gedachten nog alleen maar bij je waardeloze leven
Dan verdwijnt mijn lach
Over dit gedicht
| Auteur: star of ocean | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||