Ik wil wegrennen , schreeuwend door me tranen,
Ik wil weg,
Weg van deze wereld
Zo alleen,
Zo door de war ,

Ik ren weg
Ren van de gedachte ..
Ik wil weg
Weg van deze wereld
Even alleen zijn, afgesloten van de rest
Even niemand willen hebben die vraagt wat er is
Weg van al die mensen die zeuren
Die me zeggen wat ik moet doen..
Wil weg van die tijd ..
Die tijd dat iedereen m’ n leven wilt veranderen

Één klein ding,
Maar ik ben het zo zat..
De hele tijd de tegeslagen,
de hele tijd de stress
De hele tijd iedereen die iets van me moet
Die m ’n leven wilt zieken …

Weg van de wereld ,
Zo hard als ik kan
Ik kan niet weg…
Me enige uitweg is school...
De weg naar school is lang genoeg …
lang genoeg om na te denken
Na te denken over jullie en mij…
Hard , hard fiets ik die 20 km …
Zodat ik geen last heb van jullie…
Tranen die lopen over m ’n wang…

Als ik op school ben ,
Zet ik snel mijn masker op …
Zodat niemand weet wat er met me is …
Nog steeds verdriet…
Nog steeds door de war…

Mijn masker..
Masker van verdriet…
Ik doe hem op … zodat niemand het ziet
Ik ren weg van mijn verdriet

Met m ’n masker in m ’n tas…
Ik wil weg…
Gewoon weg van iedereen…
Ik wil niet over m ’n problemen praten…
Ik wil gewoon lekker alleen gelaten worden …
Ik wil gewoon iemand die stil bij me komt zitten en me laat huilen op de schouder…
Niet iemand die oplossingen wilt hebben…
Ik wil gewoon huilen..
Huilen op de weg …
Huilend onder mijn zonnebril
Huilend met veel pech

Nooit een pluspunt…
Nooit iemand die eens echt me begrijpt..
Alleen jij ..
Alleen jij
Huilend .
Huilend op de weg , met mn masker in mn tas…