niets is wat het lijkt met kerstmis...
Vanuit mijn kleine schuilplaats
onder de zielige kerstboom
zie ik mensen
handjes schudden
lachen en praten,
doorzie ik hun maskers
van dikke lagen schmink
ongemeende 'hoe gaat het's
fake schouderklopjes
en goed verborgen walging…
in hun ogen lees ik
de hoop dat de klok
vlug tijd slaat
en assepoester
terug zichzelf mag worden…
-x-
voor die lieve familie van me, die me toch zo graag zien dat ze elk jaar weer aarzelen bij de uitspraak van mijn 4-letterige naam, wat verlang ik naar de feestdagen...
Reacties op dit gedicht
| insomnia: | Donderdag, december 06, 2001 19:15 |
| lieve pearl en françois, was alles maar zo eenvoudig... sommige mensen hebben nu eenmaal het geluk niet om vrij te doen en laten wat ze willen en spijtig genoeg ben ik 1 van hen... Toch bedankt voor de lieve steun en hoopvolle woorden ! dikke knuffel Insomnia |
|
| pearll: | Donderdag, december 06, 2001 16:32 |
| oke is goed joh waar welke kroeg dan gaan we er met alle freaks heen lijkt me wel lachen | |
| pearll: | Woensdag, december 05, 2001 21:18 |
| dan vier ut toch op je eigen manier zoals jij het wilt relax toch het leven is wat jij ervan maakt weet je dat dan niet? | |
Over dit gedicht
| Auteur: insomnia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2001 | ||
| Thema's: | ||