Het levenspad
Het Levenspad
Het levenspad is lang
Op dit pad word je soms bang.
Bang,omdat je niet weet wat er
Verderop gebeurt…
Je gaat verder,niet getreurd.
Je loopt over het pad,niet erlangs,
Want de weg erlangs,die is er niet…helaas.
Je loopt en loopt en loopt maar door…
Niet-wetend wat je te wachten staat.
Onderweg krijg je een vriend,een maat,
Maar ook een vijand,die je het leven zuur maakt…
Je krijgt zere voeten en je hart doet pijn;
Zal er ooit een einde zijn?
Ja,een einde is er wel
Maar voor je die bereikt,
Zit je verschillende keren in de knel.
Er is iemand die naar je kijkt;
Dat ben je zelf!
Je verlaat je vriend,je verlaat je pad,
Maar niet voor altijd;tegen je vriend zeg je wat:
,,Ik zie je snel,op het volgende pad…”
Over dit gedicht
| Auteur: 118185 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||