Verleerd geluk
Bomen staan stil
langs een pad
zoekend
naar het ultieme licht
bloemen wiegen
langs dit pad
zoekend
naar het juiste ritme
vlinders vluchten
langs hetzelfde pad
zoekend
naar dat vergeten lied
mensen lopen
langs ditzelfde pad
zoekend
naar verleerd geluk
Reacties op dit gedicht
| HeentjeK: | Donderdag, juni 01, 2006 22:23 |
| Go with the flow.... groetjes HeentjeK |
|
| hiljaa: | Dinsdag, mei 30, 2006 19:37 |
| ja kriekske! geluk verleren !!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Oorlam: | Dinsdag, mei 30, 2006 17:01 |
| mooi! (hee daar een geknotte wilg:-)) |
|
| Innerchild: | Dinsdag, mei 30, 2006 16:18 |
| Beetje nostalgisch geschreven ... ik zie het pad en kan de heimwee voelen ! Liefs van mij, Innerchild |
|
| marre mie: | Dinsdag, mei 30, 2006 16:13 |
| sta stil bekijk het pad, wat dit je leren zou en bedenk dat natuur, je lot je geluk aanleren wou Zéééééér mooi! stemt je tot denken. x mie |
|
| Sifra.K: | Dinsdag, mei 30, 2006 15:47 |
| Mooi.. Met een klein vleuge weemoed. Liefs, Sifra |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 30, 2006 15:42 |
| Weemoedig mooi....... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||