verkracht
Ze zat op kot in Gent,
was het daar al goed gewend,
want het was haar laatste jaar talen,
ze wist, dat zij de eindstreep zou halen.
Ze had plannen om eerst te gaan reizen
te genieten van vreemde spijzen.
Griekenland beheerde ze met haar herinneringen,
misschien door de zon…. ja gewoon door al
die kleine dingen.
Ze ging op zoektocht via Internet
en belande zo op de chat.
Een lieve jonge man deed haar nog meer dromen,
ze was zelfzeker, dat die zouden uitkomen.
Haar lieveling had een afspraakje gemaakt,
niet zo ver, want ze is er met de fiets geraakt.
Er stonden bomen en struiken,
ze kon de liefde van ver ruiken.
Een oudere man, bleef plots voor haar fiets staan,
ze besefte direct, dat het verkeerd zou gaan.
De man volgde haar langzaam,
hij keek dwars door haar lichaam.
Hij naderde en drukte zijn hand op haar mond,
duwde haar met bruut geweld tegen de grond,
verscheurde haar kleren tot ze half naakt was.
haar handen zochten krampachtig naar een houvast.
Ze walgde van die vent, en verweerde haar fel
ze ging in lichaam en geest door een hel.
Hij kwam op dreef en zijn oerkreten,
zal zij nooit meer kunnen vergeten.
Het vuil gaat nooit meer van haar af,
het blijft in haar geheugen gegrift tot in haar graf.
Ze had zoveel kunnen doen in haar leven,
Ze had zoveel goede dingen kunnen beleven.
Nu was het gedaan, haar lach verdween
op een witte huid zo sereen.
was het daar al goed gewend,
want het was haar laatste jaar talen,
ze wist, dat zij de eindstreep zou halen.
Ze had plannen om eerst te gaan reizen
te genieten van vreemde spijzen.
Griekenland beheerde ze met haar herinneringen,
misschien door de zon…. ja gewoon door al
die kleine dingen.
Ze ging op zoektocht via Internet
en belande zo op de chat.
Een lieve jonge man deed haar nog meer dromen,
ze was zelfzeker, dat die zouden uitkomen.
Haar lieveling had een afspraakje gemaakt,
niet zo ver, want ze is er met de fiets geraakt.
Er stonden bomen en struiken,
ze kon de liefde van ver ruiken.
Een oudere man, bleef plots voor haar fiets staan,
ze besefte direct, dat het verkeerd zou gaan.
De man volgde haar langzaam,
hij keek dwars door haar lichaam.
Hij naderde en drukte zijn hand op haar mond,
duwde haar met bruut geweld tegen de grond,
verscheurde haar kleren tot ze half naakt was.
haar handen zochten krampachtig naar een houvast.
Ze walgde van die vent, en verweerde haar fel
ze ging in lichaam en geest door een hel.
Hij kwam op dreef en zijn oerkreten,
zal zij nooit meer kunnen vergeten.
Het vuil gaat nooit meer van haar af,
het blijft in haar geheugen gegrift tot in haar graf.
Ze had zoveel kunnen doen in haar leven,
Ze had zoveel goede dingen kunnen beleven.
Nu was het gedaan, haar lach verdween
op een witte huid zo sereen.
Reacties op dit gedicht
| appelboom: | Woensdag, juni 14, 2006 11:28 |
| super moooi !! Veeeel sterkte !! Liefs, appelboom |
|
| -Lisa: | Dinsdag, juni 06, 2006 21:35 |
| Wat erg! Inderdaad heel mooi verwoord! Hopelijk kan ze nog veel mooie dingen beleven. liefs -Lisa |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 30, 2006 20:20 |
| Wat verschrikkelijk verdrietig...... Liefsliefs, switi lobi |
|
| appeltje: | Dinsdag, mei 30, 2006 19:46 |
| vreselijke gebeurtenis, veel sterkte! veel liefs appeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||