mist in mijn hoofd...
eigen wereld
onwetend van de tijd van nu
eenzaam
wisselende stemmingen
onbegrijpbaar
moet geholpen worden
kan weinig tot niks meer zelf
geen herkenning
terug in de tijd
geen besef van tijd of plaats
zit maar te zitten
iedere dag hetzelfde
mensen in witte pakken
herkenning
de witte pakken
niet de mensen zelf
er wordt getrokken
gesleept
gedaan
je kan niks beginnen
ze zijn sterker dan jij
je laat het maar gebeuren
weet niet waarom
vermoeiend
eenzaamheid wordt groter
ze doen hun best
de witte pakken
maar je kan het niet meer volgen
vergeet steeds meer
snapt niet wat je hier doe
waarom je hier bent
een waas in je hoofd
het gaat niet weg
wordt juist erger
je word er door opgeslokt
geen uitweg meer
...
dementie
...
Reacties op dit gedicht
| girlssss: | Donderdag, juni 01, 2006 16:06 |
| heel mooi verwoord, ik werk nu zelf ook met dementerenden....En de meesten hebben het nog heel goed, dus ik denk niet dat je mag denken dat dan het leven geen zin meer heeft... HVJ liefs bientje | |
| ikkew-tje?: | Donderdag, juni 01, 2006 00:17 |
| wow... zow goed verwoord!!! super... maar wel zo moeilijk... onbegrijpbaar... zorg goed voor ze!! jah idd dat vraag ik me ook af.. wa heeft het leven dan nog voor zin..!!?? | |
| *me&tears*: | Woensdag, mei 31, 2006 18:20 |
| wouw wat prachtig is dat verwoord zeg en zo herkenbaar..(L) ik vind het echt mooi of je verdwijnt.. in de waas.. of je er zelf even in zit.. k vind het prachtig |
|
| meisjuhh: | Dinsdag, mei 30, 2006 22:36 |
| mooi, dement zijn is moeilijk... je vraagt je wel eens af wat het leven nog zin heeft voor deze mensen, toch geloof ik... DAT het zin heeft! zet hem op, zorg goed voor ze (en dat kan je!!!) sterkte, liefs aliek! |
|
| lonleygirl15: | Dinsdag, mei 30, 2006 21:32 |
| stilmakend mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: frientjus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||