De dagen worden triest
Wanneer je dromen verliest
Waar zitten je gevoelens nu
Als je eenzaamheid boven al verkiest
 
De dagen worden donker
Kleur verliest zijn glans
Wanneer je niet in jezelf gelooft
En alleen krijgt grijs nog een kans
 
De dagen zonder toekomst
Leeg en helemaal alleen
Het eventjes niet kunnen vinden
Waar moet je doelloos toch heen
 
Geen zin om te zoeken
Niet meer te activeren
De fut is uit je lichaam
Niets meer om te leren
 
Die kleine straal geluk
Komt straks in jou hart voor
Daarom blijf je licht zien
En loop je langzaam door
 
 
Reacties op dit gedicht
remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Hendrika89: Woensdag, mei 31, 2006 19:46
heel mooi rakend geschreven!
heel herkenbaar!
aan alles komt de einde..
ook aan dit duisternis!
Liefs


hiljaa: Woensdag, mei 31, 2006 13:48
een tunnel is lang....... maar er is een einde aan!
knufliefs--hiljaa--


sunset: Woensdag, mei 31, 2006 09:39
Een duidelijk treffend verwoord geschrijf van jou met gelukkig een aanwezig hoopvol weten.
Liefs en knuf, sunset


Anneke van Dijk-Ploeg: Woensdag, mei 31, 2006 08:46
heel herkenbaar, zo voelde ik me vorig jaar, maar dat straaltje geluk is gekomen en
voor jou komt dat beslist ook weer!!
Volg het Licht !

namasté, Anneke


lachebekje1988: Woensdag, mei 31, 2006 08:41
Verdrietig geschreven, jouw tijd komt ook wel weer hoor!
Liefs en knuffels.


L!@: Woensdag, mei 31, 2006 07:29
altijd lichtpuntjes blijven zien,,


fran92: Woensdag, mei 31, 2006 07:08
mooi geschreven
zolang je maar nooit stil blijft staan!
liefs fran92


Klaes: Woensdag, mei 31, 2006 07:05
tijd vor portie fruit en vakantie

mooi verwoord

groet/klaes


Reiger: Woensdag, mei 31, 2006 06:54
Bijzonder triest, maar toch mooi geschreven....


DANTY: Woensdag, mei 31, 2006 01:38
KEEP ON WALKING. THERE IS PLENTY TIME OF STANDING STILL OR LAY DOWN IN A CASKET.


Fata Morgana: Woensdag, mei 31, 2006 00:33
Wel door blijven lopen Remie als voel je de moed in je schoenen zakken, sukkelend krijg je het ook wel te pakken, trustenknuf en duwtje in rug, Fata.


mums: Woensdag, mei 31, 2006 00:27
stap voor stap meid, maar ooit zullen de dagen weer kleuren. Toch?

liefs mums


Rien de Heer: Woensdag, mei 31, 2006 00:20
Als je maar door blijft lopen........

Groetjes en trusten,
Rien.


Over dit gedicht
Auteur:  remie Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  maria
Gepubliceerd op:  31 mei 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2025, alle rechten voorbehouden.