Ik gebied in vrees
Hoe kan ik de lucht nog scherven
als gebroken memoires die iel
doch in getale mij telkens
als een zonderling weer beërven
Door de beemden dwaalt de wacht
in rozenmantels zonder doornen en
aan den einder van het stond waar maan
het licht door bergen zond heelt de dood
den lichaam trots die te lang gelegen
in geur en rottend kleur de aarde nam
zoals ooit gekregen
Ik gebied in vrees en schuilen
raakt me niet zoals eens de schoot
die ik verliet is het leven niets anders
dan zo het geschiedt
m@rcel: | Woensdag, mei 31, 2006 13:17 |
prachtig gevoelig mooi verwword en geschreven Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Woensdag, mei 31, 2006 12:14 |
Phoe........ Wat rest me nog meer dan je een dikke knuffel te geven. Knuffie Nini |
|
L!@: | Woensdag, mei 31, 2006 12:02 |
gevoelig,,,,,,, | |
mums: | Woensdag, mei 31, 2006 11:28 |
rakende poezie, waarvan de inhoud eerder gevoeld als gelezen wordt. liefs mums |
|
Jentje Joke: | Woensdag, mei 31, 2006 11:04 |
prachtige woorden liefs... | |
hiljaa: | Woensdag, mei 31, 2006 10:51 |
rottend zal men sterven of in as vergaan, laten we dit leven nu niet bederven en verder onze weg begaan prachtige poëzie van jou hand! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Woensdag, mei 31, 2006 10:39 |
geweldig...liefs Remie | |
sunset: | Woensdag, mei 31, 2006 10:13 |
Zo ga je wel voorbij aan de vrijheid van keuze die je als mens wel degelijk van Haar gekegen hebt. Verwoorde poëzie zoals het hoort. Liefs en mijn vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
turtle: | Woensdag, mei 31, 2006 10:07 |
zo''n mooie weer van je :) liefs |
|
kriekske: | Woensdag, mei 31, 2006 09:55 |
afwijkend mooi... liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 31 mei 2006 | ||
Thema's: |