Jouw twijfel
Voelbaar is jouw twijfel
herkenbaar je gemoed
Beslissingen die je moet nemen
is het wel het beste wat ik doe?
is het wel het beste wat ik doe?
Vertrouw op de artsen
en bovendien op jezelf
Schrijf het maar van je af
en ik zal naar je luisteren
Laat je tranen lopen en wees
niet bang voor heftige emoties
niet bang voor heftige emoties
Ik leef met je mee
en pak je hand vast
Het komt zoals het komt
veranderen kan je het niet
Je vader zijn adem
is nog zachtjes hoorbaar
Tot die ene
allerlaatste
*zij*
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Woensdag, mei 31, 2006 21:11 |
| oef, aai |
|
| eye witness: | Woensdag, mei 31, 2006 20:03 |
kus |
|
| mums: | Woensdag, mei 31, 2006 18:47 |
| wat een lief, troostend en meelevend gedicht. liefs mums |
|
| m@rcel: | Woensdag, mei 31, 2006 18:25 |
| ontroerend mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| L!a: | Woensdag, mei 31, 2006 17:29 |
| zo mopoi en invoelbaar laifs,,en een knuffel elze |
|
| turtle: | Woensdag, mei 31, 2006 17:07 |
| ik vertrouw volledig op zijn arts, en ik verberg mijn tranen niet die deel ik samen met mijn pap... dankje Cora...hiervoor liefs en een warme knuffel |
|
| Cheeke: | Woensdag, mei 31, 2006 16:48 |
| Ontroerend neergezet, maar toch seree en integer... Liefs en sterkte, Cheeke |
|
| nippy: | Woensdag, mei 31, 2006 16:40 |
| heel onroerend en droevig maar erg lief..de steun die je geeft...liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||