het verloren meisje
Het kleine lichaampje
op de koude grond
zo hard
die pijn
en die kou
van de stenen
het bloed in haar haar
en de kogel in haar hoofd
haar hoofd trof
de plek
waar ze nu vlak naast ligt
het bloed besmeurt over de vloer
haar ogen open
zo verschrikt
en zo koud
het lieve meisje
die niet verdiende
zo
harteloos te liggen op die plek
waarvan niemand weet
waar t is
haar levenloze lichaam is zoek
niemand kan het vinden
niemand die het zoekt
niemand die merkt
dat ze weg is,
het liefdevolle meisje
doodgeboren in het element
van liefde.
en nu dood
verloren op deze aarde
niemand kan haar vinden
ze word niet gezocht,
het meisje
dat eeuwen geleden leefde..
Ze is haarzelf niet meer.
Reacties op dit gedicht
| Niina: | Vrijdag, juni 02, 2006 23:07 |
| mooi geschreven ik ben mijzelf nu ook helemaal kwijt. Ik zoek uitwegen bij anderen hoe ik moet zijn Waardoor ik nu niet meer weet wie ik ben |
|
| *Emms*: | Donderdag, juni 01, 2006 21:55 |
| Prachtig geschreven.. een fictie verhaal dat zelfs nog wel s voorkomt.. Liefss |
|
| Phoebe: | Donderdag, juni 01, 2006 15:49 |
| Heel mooi geschreven, zelf een beetje droevig. Dankje voor je lieve reactie op mijn gedicht. Heel veel liefs en een fijne dag verder verena. | |
| L!a: | Donderdag, juni 01, 2006 15:34 |
| droefmooi dit laifs,,elze |
|
| Cheeke: | Woensdag, mei 31, 2006 23:17 |
| Heel sterk gedicht... Liefs, Cheeke |
|
| walk away: | Woensdag, mei 31, 2006 22:56 |
| heel mooi geschreven! Sterkte en als er iets is mag je altijd mailen! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||