Ik ben alleen en ben zo moe.
Ik weet het leid weer ergens naar toe.
Mijn hoofd is zwaar het spookt daarbinnen.
Wat moet ik vandaag weer met mezelf beginnen.
Angstig, chaotisch, druk echt helemaal mis.
Als je het niet kent weet je niet wat het is.
Ik moet wat doen, maar ben zo leeg.
ik wil praten als ik de kans maar kreeg.
Ik probeer mijn gedachten af te remmen.
Want straks zijn ze er weer die akelige stemmen.
Ben zo bang ze zeggen zoveel lelijke dingen.
Ik wil niet luisteren maar ze dwingen.
Kan ik tegen ze vechten vandaag of juist niet.
Ik wil niet wat ze van me vragen.
Ze doen me zoveel pijn en verdriet.
Help me deze dag is nog zo lang.
En ik voel me van binnen zo bang
Rian
m@rcel: | Dinsdag, juni 06, 2006 15:40 |
een warme omarming en dikke knuff van mij Liefs m@rcel |
|
Jusst.: | Donderdag, juni 01, 2006 20:43 |
Sterkte! | |
Gert: | Donderdag, juni 01, 2006 12:39 |
Dikke knuff van mij, liefs, Gert Ps; mooi gedicht |
|
remie: | Donderdag, juni 01, 2006 12:03 |
a gossie meis, ik zit op mijn stoeltjes te wachten, anders zou ik heus wel even binnen stappen...liefs Remie | |
sunset: | Donderdag, juni 01, 2006 11:34 |
Hopeloos droef, verlangend verwoord van jou. Liefs en mijn warme delende genegenheid, sunset |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, juni 01, 2006 11:32 |
luisteren naar de stemmen, oké, als je maar niet gelooft wat er gezegd wordt! Jij bent uniek en een liefdevol mens, laat niet je gevoel van eigenwaarde afpakken! misschien helpt de zin: in naam van God, rot op zeker het proberen waard! jij bent de baas over je gedachten; niemand kan je wat aandoen, alleen dat wat je zelf toelaat!! namasté, Anneke |
|
mums: | Donderdag, juni 01, 2006 11:32 |
herkenbaar dit gevoel, zoveel willen, niets kunnen, en je hoofd maalt maar door.Zoveel vragen en geen antwoorden. Doe rustig aan lieverd, en laat je niet gek maken. Dikke knuffel van mij. liefs mums |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 01 juni 2006 | ||
Thema's: |