Ochtend
Ochtend
in
het oker
van
de ochtendmaan
Even
dacht ik aan jou,
zoete
regen
in
de tuin van mijn ziel
Toen
streek de wind
die
van oude dromen zong,
over
het ijle beeld
van
mijn verlangen
Ik
luisterde
naar
de zachte dageraad
wachtend
op je naam
Kort
was de eindeloosheid
bij
je komst,
liefste,
Ik
laafde mij
aan
je tedere bron,
en brandde als vuur
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||