Ik dood voor mijn brood
Ik ken geen leven
Alleen maar dood
Door te doden verdien ik mijn brood
Ik lig verborgen
Gecamoufleerd
In kou of regen
In weer en wind
Sluipschutter
Is de naam
Doden is mijn faam
Door mijn vizier kijk ik in het heden
En met de trekker schrijf ik het verleden
Ik voel me machtig
Ik voel me God
Want ik beslis
Wie ik raak en mis
Ik breng de dood
Honderden meters dichter
Slechts kleur rood bevestigd het verrichtte
Alleen maar dood
Door te doden verdien ik mijn brood
Ik lig verborgen
Gecamoufleerd
In kou of regen
In weer en wind
Sluipschutter
Is de naam
Doden is mijn faam
Door mijn vizier kijk ik in het heden
En met de trekker schrijf ik het verleden
Ik voel me machtig
Ik voel me God
Want ik beslis
Wie ik raak en mis
Ik breng de dood
Honderden meters dichter
Slechts kleur rood bevestigd het verrichtte
Reacties op dit gedicht
| sagarmatha: | Vrijdag, januari 24, 2003 10:17 |
| zinnen blijven perfect aan elkaar plakken, echt schoon geschreven | |
| Hans Winter: | Zaterdag, december 08, 2001 00:45 |
| Het gevoel van macht dat geweld geeft, vind je niet zoveel in gedichten, het gevoel te beslissen over leven en dood, maar daarmee ook over je eigen lot, een schot dicht de afstand tot de dood, doden maakt je doder, doden maakt doods, er is geen kleur om te zien dan rood. Het verrichte is er niet, het verrichtte. In de laatste regel kun je "het" zien als lidwoord, maar ook als onderwerp, verwijzend naar de dood zelf, die de daad van je over he |
|
| Derrik Djons: | Donderdag, december 06, 2001 20:31 |
| Je hebt gelijk inderdaad. Met elk schot die ik los in het leven (niet letterlijk natuurlijk) verwond ik alleen mezelf. | |
| insomnia: | Donderdag, december 06, 2001 20:19 |
| zwaar... ingewikkeld hersenspinsel maar 'k heb het gevoel dat jij niet doodt, maar gedood wordt... Of heb ik het helemaal mis? take care -knuff- insomnia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Derrik Djons | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2001 | ||
| Thema's: | ||