Ik heb gevochten, gehuild en gebeden
Ik heb met heel mijn lichaam geleden
Ik heb geleerd zelfstandig te staan
Ik heb gehoord hoe ik verder moet gaan
waarom mijn leven zo moest verlopen
op die vraag geen antwoord, dat blijft open
de pijn en het verdriet kom ik wel overheen
maar ik voel me in deze wereld zo alleen
ik heb gedanst, gewandeld, gefotografeerd
ik heb duizend dingen op de computer geleerd
ik heb geleerd mij zelf te bedruipen
ik heb niemand om tegenaan te kruipen
waarom moet ik alleen blijven en vind ik niet
is er dan geen enkele man die werkelijk ziet
de leegte zonder lachen kom ik wel overheen
energie raak ik wel kwijt wanneer ik fitness train
ik heb gezocht, gemaild, goed geprobeerd
ik heb eraan gewerkt maar ‘t ging verkeerd
ik weet dat het woord samen veel leuker is
een doel, een toekomst, delen, geven en nemen,
een lach en een traan, hopen, geloven, vertrouwen,
liefhebben en vooral steunen als ik me niet vergis
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Vrijdag, juni 02, 2006 16:28 |
| intens verlangend verwoord heb nog even geduld, er komt iemand op je pad via een vreemde situatie namasté, An |
|
| Gert: | Vrijdag, juni 02, 2006 15:16 |
| Houdt de hoop, maar stop het zoeken. Juist wanneer je het wat los laat komt het op je pad. Liefs, Gert |
|
| Reiger: | Vrijdag, juni 02, 2006 14:31 |
| Een erg droevig gedicht.... Hoop toch dat geluk ooit jou kant op zal komen.... Sterkte en een knuffel |
|
| fran92: | Vrijdag, juni 02, 2006 13:44 |
| meissie toch.. hoop dat het toch nog echt voor je komt lieve meid.. een warme knuffel lliefs fran92 |
|
| Ton Rijkers: | Vrijdag, juni 02, 2006 13:39 |
| Hoi Remie, Soms moet je zo alleen gaan en van de liefde enkel dromen Maar ineens is er dan de maan die plotseling is opgekomen Dan gaat ineens alles bloeien daar al je leed is heengegaan In liefde mag je hart gloeien en in je oog zit vreugdetraan Speciaal voor jou..dit gedichtje..Gewoon omdat je zo''n lieverd bent. Groetjes, Ton |
|
| Artifex: | Vrijdag, juni 02, 2006 13:34 |
| Ik sluit me helemaal bij onderstaand reacties aan. Hele dikke knuffel en geef de moed niet op. Liefs, Artifex. |
|
| m@rcel: | Vrijdag, juni 02, 2006 12:57 |
| droef-verlangend zijn jouw woorden hier geschreven maar blijf hoop houden want wie weet komt er iemand uit een hoekje verrezen..je weet maar nooit.. Liefs en troostknuff m@rcel |
|
| BikerBitch: | Vrijdag, juni 02, 2006 12:14 |
| mooi geschreven hoor..... | |
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juni 02, 2006 11:10 |
| Lieve remie...hier moet ik je wel een goeie knuffel voor geven...zo prachtig, duidelijk, gevoelig en eerlijk gedicht heel veel liefs van mij Jannie |
|
| mums: | Vrijdag, juni 02, 2006 10:20 |
| en het is je zo gegund. Troosknuf. liefs mums |
|
| sunset: | Vrijdag, juni 02, 2006 10:15 |
| Herkenbare soms te veel wordende eenzaamheid, door jou droef-verlangend verwoord hier. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
| Raira (Ria): | Vrijdag, juni 02, 2006 09:49 |
| de antwoorden hieronder kan ik me wel bij aansluiten ik geef je dus gewoon een dikke knuffel ik herken het zo goed liefs Ria |
|
| vivika: | Vrijdag, juni 02, 2006 09:26 |
| het is meestal zo dat als je zoekt alles van je lijkt weg te rennen...laat het op je afkomen remietje...op een dag staat een prins voor je neus zeker weten...dikke knuff | |
| switi lobi: | Vrijdag, juni 02, 2006 09:10 |
| Oh lieverd, ik vind het zo erg voor je. Misschien moet je nu even afstand van al die opties nemen en gewoon gaan waar je wilt gaan, wie weet komt er uiteindelijk toch ienand zomaar onverwacht op je weg.........ik hoop het zo voor je. Dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||