Tranen lopen over mij gezicht jij hebt vele
jaren trouw, mij hartje belicht maar nu is
je eigen lichtje uitgegaan en ga je naar
de hemel, ver hier vandaan maar uit mij
gedachten zal je nooit meer weg gaan.
Jij vocht voor je kanker elke dag weer
opnieuw en steeds ging het eerst slecht
en later ging, het weer goed maar alleen
deze keer ging het gelijk in één keer al
heel slecht maar toch weet ik, dat jij alle
tijden voor mijn klaar stond al was je zelf
erg ziek zal je missen annemiek.
Deze chemokuur was jou laatste en de
alle zwaarste, naar deze zal je genezen
zijn maar je bent overleden aan de pijn.
aan haar ouders en haar broer zal ik dit
nog willen zeggen ik zal er voor jullie zijn
sterkte met dit grote verdriet van jullie
dochter en van je grote zus.