desiderius dinosaurus
Desiderius
Desiderius dinosaurus
Strompelt verloren door de tijd
Alleen zijn schaduw volgt hem nog
Vermoeit zwerft hij verder door het stof
Op oude ideeën, die niemand nog gelooft
Kan niet leven in deze wereld
Ogen neer, lucht verstikt, hij hoort hier niet thuis
Hij kijkt onverhoopt naar boven
Geen kometen meer voor hem
Desiderius dinosaurus
Strompelt verloren door de tijd
Alleen zijn schaduw volgt hem nog
Vermoeit zwerft hij verder door het stof
Op oude ideeën, die niemand nog gelooft
Kan niet leven in deze wereld
Ogen neer, lucht verstikt, hij hoort hier niet thuis
Hij kijkt onverhoopt naar boven
Geen kometen meer voor hem
Reacties op dit gedicht
| muurbloempje: | Zaterdag, december 30, 2006 23:08 |
| een lang vergeten wonder... je bent by the way ... mijn held zoen nie''ke |
|
| Niina: | Zondag, juni 04, 2006 11:59 |
| mooi neergezet X Niina |
|
| chocaatje: | Zondag, juni 04, 2006 11:55 |
| Ohh de eenzaamheid van niet begrepen worden doet pijn.prachtig beschreven.Liefs mieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Orion | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||