Roos der liefde
De roos ontsnapt
aan het doodgaan deze nacht
de maan schijnt
en de druppels vallen
de roos groeit in eigenpracht
de stengel groeit krullend omhoog
en de verstopte bladeren
van het mooiste fluweel
laten zich bescheiden zien
De roos van liefde
blijft verder groeien
als de slagen
van ons hart.
De roos blijft groeien
blijft leven
als het hart
van onze liefde.
Reacties op dit gedicht
| vlinder29: | Maandag, juni 05, 2006 13:55 |
| prachtig. echt romanties gemaakt. | |
| Aquarel: | Maandag, juni 05, 2006 13:40 |
| Sierlijk gedicht, een bloem van liefde... Groetjes, Aquarel |
|
| Cornelia.dvw: | Maandag, juni 05, 2006 13:01 |
| Voor deze roos van de liefde leven wij elke dag weer.. Groetjes, Cornelia |
|
| My_own_destiny: | Maandag, juni 05, 2006 12:24 |
| heerlijk gedicht dit! ik hou ook van rozen! Liefs, Emily Rose.. |
|
| Roo$je: | Zondag, juni 04, 2006 20:50 |
| Mooi hoor! Liefs, Roo$je |
|
| tulpje: | Zondag, juni 04, 2006 20:15 |
| heel mooi geschreven een mooie roos die bloeid heerlijk liefs en knuffs tulpje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||