met ruggen tegen de wand
met ruggen tegen de wand
ik hoorde eens dat we varkensoren moesten oppakken
ik hoorde dat we onszelf laten verrotten om het kleine
ik hoorde dat het oor echter bestaan blijft voor eeuwen
moeten we deze vernedering dan niet overwinnen?
kunnen we het niet opbrengen dit voorwerp aan te raken?
krijgen we de rillingen van de waarheid die we zelf creëren?
ik hoorde dat wij ditgeen niet onder ogen willen komen
echter, deze ogen kunnen de spiegel niet blijven negeren.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, juni 04, 2006 23:10 |
| goede tip van my own destiny; kon het nu lezen, maar helaas niet begrijpen..... namasté, An |
|
| Mathilde: | Zondag, juni 04, 2006 23:05 |
koude rillingen... beetje akelig maar wel bijzonder! |
|
| My_own_destiny: | Zondag, juni 04, 2006 21:13 |
| Ik vind het een mooi gedicht. misschien kun je, Anneke, de tekst dan even selecteren dan is het wel zichtbaar. bedankt voor je reactie meis. Xje |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, juni 04, 2006 21:04 |
| kan vaak jouw gedichten niet lezen door achtergrond en kleurkeuze; jammer! namasté, An |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kimrc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||