Pa
Je bent een schip
Dat zijn haven mist
Met daar in een lek
En wij maar pompen
Om jou te laten overleven
Maar eens is het met onze kracht gedaan
En moeten we je laten gaan
Op eigenkracht zul je dan verder moeten
Dan is er niemand meer op te roepen
Samen met jou en je schip
Zijn wij dan kopje onder gegaan
Je zegt met jou is er niets mis
Wij zijn jou drijvers op de zee in storm en mist
Zie het eens in dat het zo niet langer kan
Kom met je schip aan wal
En laat het repareren nu het nog kan
Help mee om jou lek te dichten
Voor we met zijn allen ten onder gaan
Christa
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Zondag, december 23, 2001 12:04 |
| Prachtig.... Liefs jet |
|
| ...Died...: | Vrijdag, december 07, 2001 19:14 |
| wow... mooi, mooi, mooi gedicht. en duidelijk. Ik las bij de reacties dat u al oma bent, als dat zo is, petje af!! Ik mocht willen dat mijn oma's samen 2 zinnen kunnen schrijven zogoed, zo mooi als u.... liefs... |
|
| jessica: | Vrijdag, december 07, 2001 18:52 |
| heel mooi oma..knuffie he..xxx jessica | |
| bevertje: | Vrijdag, december 07, 2001 18:45 |
| Heel mooi gedicht mamsie... Ik hou van je!!! je pareltje |
|
| arie: | Vrijdag, december 07, 2001 17:00 |
| Heb je dit al eens aan hem laten lezen christa? Ik denk dat zijn schip dan snel in dok gaat voor groot onderhoud.... liefs, arie |
|
| Mr. Frog-Fish: | Vrijdag, december 07, 2001 16:59 |
| Heel erg mooi... | |
| diddo: | Vrijdag, december 07, 2001 16:50 |
| erg mooi hoor!! knufffffffff je eigenwijsje |
|
| Peetje: | Vrijdag, december 07, 2001 16:41 |
| Heel mooi omschreven, mam!!!! Dikke knuf van jullie schelpenprinsesje.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2001 | ||
| Thema's: | ||