Ontwaak mij dan
Wanneer mijn ogen
dichtgeplakt
wimpers
kleven aan elkaar
door opgedroogde tranen.
Ontwaak mij dan
uit sinistere dromen
waar verdriet
en somberheid
overheersen
Mijn lijf
niet langer voelt
de werkelijkheid
van
dag of nacht
Ontwaak mij dan
Deze droom
Laat mij
weer tot je komen
en leven in het licht
zoals op de dag
dat ik ben gezwicht
voor al je heerlijkheden
ontneem me niet
de kans
om eindeloos
van jou te genieten
Reacties op dit gedicht
| isis-helena: | Vrijdag, juli 28, 2006 21:58 |
| Heel erg prachtig! Liefs Isis | |
| Raira (Ria): | Dinsdag, juni 06, 2006 21:12 |
| wat ontzettend mooi maar ook verlangend liefs Ria |
|
| nippy: | Dinsdag, juni 06, 2006 20:46 |
| heel erg mooi....liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||