Geven wat ik nu gaf
Geven wat ik nu gaf
Dat te zeggen
zou een belediging zijn
voor mijn liefde
die ik voor jou voelde
Een leugen
tegen eenieder
die mijn pad
nog zal gaan kruisen
Jou ooit nog
uit mijn geheugen
te wissen, te willen
wissen
Is een iets
dat nooit zal gebeuren
Vergeten kan ik niet
Ik ga verder
met nog even niets
Verdriet om jou nog steeds
Liegen daarover kan ik niet
Geven wat ik nu gaf
zal nooit meer mogelijk zijn...
Is dat een ondenkbaar leven,
zal ik dan nooit om niemand meer geven?
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Woensdag, juni 07, 2006 11:28 |
| Die dag komt er weer....dan kijk je met een stille weemoed naar nu. En liefde is altijd om je heen, wie weet komt er weer iemand op jouw weg die ook verliefdheid schenkt.... Dikke knufff, liefsliefs.....switi lobi |
|
| sunset: | Woensdag, juni 07, 2006 07:44 |
| Zolang als je leeft, zal er liefde zijn. Want leven IS liefde (en vice versa). Zeker weten. Liefs en een fijne warme dag, sunset |
|
| _Zonneschijn_: | Woensdag, juni 07, 2006 06:30 |
| Eens komt de dag dat je dromen waarheid worden dan kom je de liefde van je leven tegen dan zal je zeggen ik hou van ju voor eeuwig en altijd! Prachtig verwoord! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Davut de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||