en binnen in je
geen wimperslag
zelfs geen seconde dat
of dit, geweten of gevoeld
slechts eeuwigheid
in het ontvangen van bijzondere momenten
een blik in ’t zijn achter wat adem
een groeien is het
als een tover
een stralend licht
dat als uit ‘t niets ontspringt
en door en in jou stroomt
zo diep dat het schier eindeloos
Fata Morgana: | Woensdag, juni 07, 2006 23:19 |
Supergedicht, smullend woorden gegeten, liefs Fata. | |
Will Hanssen: | Woensdag, juni 07, 2006 15:34 |
Móóiiiii, heel erg mooi dit gedicht Sunset, met ingehouden adem gelezen! Liefs, Will |
|
m@rcel: | Woensdag, juni 07, 2006 12:51 |
zo mooi..wat een pracht gedicht.. Liefs m@rcel |
|
switi lobi: | Woensdag, juni 07, 2006 08:43 |
Machtig! Liefsliefs, fijne dag! Dikke kus.....switi lobi |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, juni 07, 2006 08:33 |
Schitterend Liefs Annemieke |
|
remie: | Woensdag, juni 07, 2006 07:47 |
een pracht dicht, zo de waarheid...liefs Remie | |