zwervend
gelaten nestel ik mij
in een te grote kartonen doos
het blikje in mijn hand
mijn zijn totaal haveloos
dwalend tussen hier en morgen
van tijden geen enkel besef
kan me de wereld niks schelen
zing mijn lied met veel ophef
de wereld achter me gelaten
geen enkel toekomstbeeld
lachend naar de warme zon
zwervend zodat het niet verveelt
geen zorgen over hoe verder
niets hebben, alles in ‘t leven verloren
gelaten nestel ik mij
tot de morgen word geboren
Reacties op dit gedicht
| Reiger: | Donderdag, juni 08, 2006 07:00 |
| Droefmooie fictie.... | |
| Will Hanssen: | Woensdag, juni 07, 2006 15:44 |
| Prachtig geschreven Remie, maar ik ben wél blij dat het fictief is. Liefs, Will |
|
| m@rcel: | Woensdag, juni 07, 2006 13:11 |
| heel mooi fictief geschreven Liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 07, 2006 11:25 |
| ja tot morgen !! hahaha prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
| fran92: | Woensdag, juni 07, 2006 09:34 |
| heel erg mooi geschreven meid.. liefs en knuffs fran92 |
|
| switi lobi: | Woensdag, juni 07, 2006 09:22 |
| Prachtig en treffend remie.... Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
| sunset: | Woensdag, juni 07, 2006 08:48 |
| Invoelend (want gelukkig fictie) verwoord en overgebracht. Liefs en knuf, sunset |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, juni 07, 2006 08:29 |
| En de morgen werd vandaag geboren met veel zonneschijn... Liefs Annemieke |
|
| Artifex: | Woensdag, juni 07, 2006 07:49 |
| Mooi geschreven... Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||